Aşağıdaki bağlantı üzerinden makaleye ulaşabilirsiniz.

Bir yenileyici olarak Bediüzzaman ve bu kimliğin hizmete bakan yönü – Yrd. Doç. Dr. İbrahim Erşahin

 

 

Özet

İslam dünyasında geçmiş asrın abide şahsiyeti Bediüzzaman, vizyon ve
aksiyonuyla büyük tesirler icra etmiş ve etmeye devam etmektedir. Bediüzzaman
kadim İslami muhtevaya donmuş-statik bakışın aksine yeni bir
bakış getirmiş, hem bilimsel, hem felsefi anlamda zengin ve dolgun bir tefekkürle
büyük bir hamle gerçekleştirmiştir.
Onun etkinliğinin en önemli cephelerinden biri “müceddid/yenileyici”
oluşudur.
Cenab-ı Hakkın varlık alemine koyduğu bir kanun ve kevni bir zorunluluk
olan “değişme ve yenilenme”nin İslam ilim ve düşünce dünyası için
de gerekliliğini fark etmiş ve adımlar atmıştır. Bu tesirin yalnız belli bir dönem
ve kitle ile sınırlı kalmaması için “yenileme”nin bu defa kaynak metin
ve hizmet yöntemleri için de devam ettirilmesi gereği vardır. Hayatında
bin yıllık geleneği yenileyen Bediüzzaman, aynı zamanda (hizmet için)
yeni şartlara sırtını dönmemiş (alfabe, matba, vb.) hep adapte olmuştur.
Bugün gelinen noktada aynı yaklaşımın Risale-i Nur metni ve hizmet tarzı
için de gerçekleştirilmesi zarureti vardır. Bu çalışmada Risale-i Nur muhtevasının
kitlelere ulaştırılması için gerekli olan pratik metinler üretilmesi ile
yöntemlerde yenilenme fikri ele alınmaktadır.
Anahtar Kelimeler
Bediüzzaman, Risale-i Nur, müceddit/yenileyici, hizmet

 

 

 

Abstract

The great personality of the previous century Bediuzzaman has been
very influential. He has brought a new outlook to the ancient Islamic content
and achieved a great leap with a rich and satisfactory contemplation in
terms of science and philosophy. As a renovator, he noticed that “changing
and renovation” which is a divine and natural necessity in the universe,
must take effect also in the Islamic world of science and thought and he
took steps accordingly. In order to sustain that influence without being
restricted to a certain period and a certain group of people, renovation has
to be maintained for source text and serving methods as well. Bediuzzaman
who has renovated traditions lasting for a millennium (such as the Arabic
script), has adapted himself to new circumstances for service (such as using
the Latin alphabet). In todays conditions the same thing has to be realized
in relation to the texts of the Risale-I nur and the method of service. In
this study we discuss the production of practical and alternative texts and
a renovation in methods with the purpose of conveying the content of the
Risale-I nur to large masses.
Key Words: Bediuzzaman, the Risale-i Nur, mujaddid/renovator, service